I
Kendi kendine sığınmacı insan
Anlam ve anlamsızlık
ablukasında
Ölüm vizesiz ve ecelsiz
giriyor düşlere
Kin/ sevda sınırında
Yitiyor çocuk ulusu
Kan sıçratılmış oyuncaklarda
Kendi kendine sığınmacı insan
Düşlemek ve sevmek korkusu
yüzünde
Astarında kırım ve yıkım
II
Çöl rüzgarları esiyor
başımızda
Kör ederek gözlerimizi
Kuma dönüştürdüğümüz
yaşamımızda
Kurşun yarası değil
Bedenimizdeki
İnsanın/ satılığa çıkarılmış
onuru
Ve bugün
Makinayı bulan adam yitirdi
kendini
Kurşun yarası değil
Ellerimizdeki
Ecelsiz ve habersiz ölenlerin
göz leri
erkene alınmış bir ölümün
ertelenmiş şiiri (s.6)
salim çalık
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder