şaşırmak değil, birlikte savaşım zamanı

insan ölümler karşısında tepki verir. inanmak istemez... duygusal sözler söyleyebilir. bunu bir yere kadar anlamak olası...

fakat; "gencecik evlatlarımıza nasıl kıydılar", "bu insanların ne suçu vardı" gibi fazlasıyla iyi niyet veya şaşkınlık ifade eden sözlerin yerini; ölümleri nasıl durduracağımıza ilişkin düşünceler, tartışmalar, eylemler almalı artık...

berkin elvan'ın terörist ilan edildiği, annesinin meydanlarda yuhalatıldığı, uğur'un, medeni'nin, uludere'li çocukların ve sayamadığımız onlarca çocuğun yasal mermi ve bombalarla öldürüldüğü, insanların yakıldığı bu topraklarda ışid'in yaptıkları ve yapacakları bizi şaşırtmamalı, öfkelendirmeli, birleştirmeli, ortak savaşım için düşündürmeli, insan olduğumuz için sevindirmeli...

yani ırak'ta, suriye'de insanların kafasını kesen, yüreğini çıkarıp yiyen, küçücük kızları köle pazarlarında satan, erkek çocukları devşirme usulü katil olarak yetiştiren... ışid türkiye'ye, bizim çocuklarımıza, gençlerimize, aydınlarımıza yönelince gösterdiğimiz şaşkınlık ve saflık ifadeleri gerçekten anlamsız... ırak'ta, suriye'de katledilen çocuklar ve gençler de bizim çocuklarımız kadar masumdular... köle pazarlarında satılan küçük kızlar da öyle... sünni müslüman olmadıkları veya başka dinlere inandıkları için "katli vacip" görülen insanlar da masumdular...

işıd bugüne kadar gördüğümüz en barbar örgüt. hatta, küresel bir harekete dönüşme yolunda. bundan önceki yazımdaki alıntıları da dikkate alınca, türkiye'nin yeni hedefi olduğu- olacağı da söylenebilir. 

akp'nin ve tayyip erdoğan'ın erken seçim ve tek başına iktidar dışında hiçbir şeyi düşünmediği, hatta bu yolda aklımıza gelenden fazlasını yapabileceği de dikkate alındığında; ışid dahil her türlü gerici- faşist örgüte ve saldırılara karşı demokrat-sol-sosyalist-devrimci-insancıl güçlerin nasıl bir araya gelebileceklerini hızlıca tartışmamız, çok daha hızlı biçimde ortaklaşmamız gerekmektedir...

salim çalık