Bugün

I
bugün
benim dünyam
toprağım susuz
çatlıyor ellerim
kayalar teslim olmuş
yüreğimle bir başıma
dünyam bugün aç
ellerim susuz
toprağım çatlıyor
uyanık ölüyor insanlar
kötülük onur
onur yok artık

______11/2/92

II
ben beyazın beyazlığını
zencilerin dişlerinde
açlığı sayılabilir kaburgalarında
acımasızlığını tanrının
çatlamış topraklarda gördüm afrikada
ve karın aydan yağdığını
duyuverdim bir ispanyoldan

III
kapansın
açlığın ve doymazlığın açtığı gözyaşı kapıları
bir daha açılmasın

IV
yüreklerimiz
en bereketli parçası doğanın
ve biz
tarla çevirircesine çevirdik
dikenli tellerle yüreklerimizi

V
'Halk içinde muteber bir nesne
yok devlet gibi
Olmaya devlet cihanda
bir nefes sıhhat gibi'
Kanuni Sultan Süleyman

sıhhatten de geçtik
ey kanuni
açıldı diye
güvercin kanadı dudaklarımız
vuruldu güvercin yürekli canlarımız

(Gülmekle Ağlamak Arası- Sf.17-18)

BUGÜN  V

a

çölleştirdik yüreklerimizi

kinin ve savaşların kimyası

kuma çeviriyor yaşamı

ırkçılığın rüzgarları

alıp götürüyor yokluğa

çocuklarımızın filizleneceği toprakları

b

kum tutmuyor yağmur sularını

tohumlar yıldan yıla canını kabuk yaparak

direniyor

sıcağa

__soğuğa

____susuzluğa

-daha- ne kadar direneceğini kestiremezken

ben

_sen

__ve kendisi

herkesin günahlarıyla yaşıyoruz

içimizdeki şeytanla

cennet düşleriyle

c

bombalardan mantar

teknolojiden ölüm yarattık

çöl/ yine çöl

kinin ve savaşların kimyası

toza çeviriyor yaşamı

sevgi ve barıştan uzak

yağmur dualara kaldı

dualar bilinmez inanışlara

VI

Doğayı bile küstürdük yaşama

Ne iklimler eskisi gibi

Ne bitkiler/ ne gökyüzü

Ve sürdürüyoruz başa baş

Ekmek kavgasıyla nükleerize kavgaları

Üst üste açıyoruz zehir musluklarını

Neyiz biz

Ne sevgi eski sevgi

Ne dostluk

Ne toplumsal fayda

Kendimiz yabancılaşarak kendimize

Küstük yaşama

Salim çalık

(Gülmekle Ağlamak Arası- sf.19-20)